انسان هیچ وقت بیشتر از آن موقع خود را گول نمیزند که خیال میکند دیگران را فریب داده است
وقتی انسان دوست واقعی دارد که خودش هم دوست واقعی باشد.
نه از خودت تعریف کن و نه بدگویی.اگر از خودت تعریف کنی قبول نمیکنند و اگر بدگویی کنی بیش از آنچه اظهار داشتی تو را بد خواهند پنداشت.
بزرگترین درس زندگی اینستکه گاهی احمقها هم درست میگویند
عشق تنها به چشمان یکدیگر خیره شدن نیست، بلکه متفقا به بیرون، به جهت معینی نگاه کردن است.
شکوه دنیوی همچون دایرهای است بر سطح آب که لحظه به لحظه به بزرگی آن افزوده میشود و سپس در نهایت بزرگی هیچ میشود.
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها میکند پرهایش سفید میماند، ولی قلبش سیاه میشود.
وقتی همه با من همعقیده میشوند تازه احساس میکنم که اشتباه کردهام.
حتی میمونها نیز گاهی از درخت میافتند
اگر کسی تو را آن طور که می خواهی دوست ندارد، به این معنی نیست که تو را با تمام وجودش دوست ندارد.
هرگز وقتت را با کسی که حاضر نیست وقتش را با تو بگذراند، نگذران
به چیزی که گذشت غم مخور، به آن چه پس از آن آمد لبخند بزن.
زیاده از حد خود را تحت فشار نگذار، بهترین چیزها در زمانی اتفاق می افتد که انتظارش را نداری.
همه ی تولد ها با گریه شروع می شوند.
اگر فشار نبود کسی نمی توانست از ذغال، الماس بسازد.
آن قدر به قسط عادت کرده ام که برای جان دادن به عزراییل هم جانم را قسط بندی کرده ام.
ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان شرافت زیادی دارند و در فضیلت آنها روایات بسیاری وارد شده است. از حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) روایت شده که: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمىرسد و جنگیدن با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ میگردد و غضب الهى از او دور می گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد.
از حضرت موسى بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است که: هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یک سال، از او دور شود و هر کس سه روز از آن را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می گردد.
و همچنین فرمود که: رجب نام نهرى است در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر است. هر کس یک روز از رجب را روزه بگیرد البته از آن نهر بیاشامد.
از امام صادق(علیه السلام) روایت است که حضرت رسول اکرم( صلى الله علیه و آله) فرمود که: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را "أصب" مىگویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مىشود پس بسیار بگوئید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».
ابن بابویه از سالم روایت کرده است که گفت: در اواخر ماه رجب که چند روز از آن مانده بود، خدمت امام صادق(علیه السلام)رسیدم. وقتی نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد فرمود که آیا در این ماه روزه گرفتهاى؟ گفتم نه والله اى فرزند رسول خدا. فرمود که آنقدر ثواب از تو فوت شده است که قدر آن را به غیر از خدا کسى نمىداند به درستى که این ماهى است که خدا آن را بر ماههاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را عظیم نموده و گرامی داشتن روزه دار را در این ماه بر خود واجب گردانیده است.
پس گفتم یابن رسول الله اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از ثواب روزهداران آن نائل مىگردم؟ فرمود: اى سالم هر کس یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدت سکرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر کس دو روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از صراط به آسانى بگذرد و هر کس سه روز از آخر این ماه را روزه بگیرد ایمن گردد از ترس بزرگ روز قیامت و از شدتها و هولهاى آن روز و برات بیزارى از آتش جهنم به او عطا کنند. و بدان که براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده که اگر شخصی قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد: سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزََّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ .
«اعمال مشترک ماه مبارک رجب»
اینها اعمالی است که انجام دادن آنها متعلق به همه ماه است و اختصاصى به روز معینی ندارد و آن چند مورد است :
1- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین(علیه السلام) در حجر در غره خواندند، خوانده شود:
"یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ ."
2- دعایی را که از امام صادق(علیه السلام) روایت شده، خوانده شود:
«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِکَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَکَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِکَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ وَ حِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِى اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ .»
3- از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که در ماه رجب این خوانده شود:
«اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَکَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُکَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاکَ عَلَى فَقْرِى وَ بِحِلْمِکَ عَلَى جَهْلِى وَ بِقُوَّتِکَ عَلَى ضَعْفِى یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اکْفِنِى مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»
قابل توجه است که ادعیه دیگری نیز برای این ماه عزیز ذکر شده است که میتوانید به مفاتیح الجنان مبحث اعمال ماه رجب رجوع نمایید .
4- از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت شده که: هر کس در ماه رجب صد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و آن را به صدقه ختم فرماید حق تعالى براى او به رحمت و مغفرت و کسى که چهار صد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید عطا فرماید.
5- از نبی مکرم اسلام روایت است: کسى که در ماه رجب هزار مرتبه "لا إِلَهَ إِلا اللهُ" بگوید خداوند عز و جل براى او صد هزار حسنه عطا کند و براى او صد شهر در بهشت بنا فرماید .
6- روایت است کسى که در رجب در صبح هفتاد مرتبه و در شب نیز هفتاد مرتبه بگوید: "أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ" و پس از اتمام ذکر، دستها را بلند کند و بگوید: "اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَ تُبْ عَلَىَّ" اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضى باشد و به برکت ماه رجب، آتش او را مس نکند .
7- در کل این ماه هزار مرتبه ذکر: أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ " گفته شود؛ تا خداوند رحمان او را بیامرزد .
8- سید بن طاووس در اقبال از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فضیلت بسیاری براى خواندن سوره قل هو الله أحد نقل کرده است که ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در این ماه تلاوت شود. و نیز روایت کرده که هر کس در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره قل هو الله أحد را بخواند براى او در قیامت نورى شود که او را به بهشت بکشاند.
9- سید بن طاووس از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت کرده که: هر کس در روز جمعه ماه رجب، مابین نماز ظهر و عصر، چهار رکعت نماز بگزارد و در هر رکعت حمد یک مرتبه و آیة الکرسى هفت مرتبه و قل هو الله أحد پنج مرتبه بخواند، و سپس ده مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» حق تعالى براى او از روزى که این نماز را گزارده تا روزى که بمیرد هر روز هزار حسنه به او عطا فرماید، و او را به هر آیهای که خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ و به هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفید دهد و تزویج فرماید او را حورالعین و از او راضى شود .
10- سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه گرفته شود. زیرا که روایت شده هر کس در یکى از ماههاى حرام، این سه روز را روزه بدارد حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.
11- از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) روایت شده است که: هر کس در یک شب از شبهاى ماه رجب ده رکعت نماز به این نحو که در هر رکعت حمد و قل یا ایها الکافرون یک مرتبه و توحید سه مرتبه بخواند، خداوند گناهان او را میآمرزد.
« اعمال شب و روز اول ماه رجب»
*شب اول :
این شب، شب شریفى است و در آن چند عمل وارد شده است .
1- وقتی هلال ماه دیده شد فرد بگوید:
«اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلامَةِ وَ الْإِسْلامِ رَبِّى وَ رَبُّکَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ.»
و از حضرت رسول صلى الله علیه و آله منقول است که چون هلال رجب را مىدید مىگفت: اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِى رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى الصِّیَامِ وَ الْقِیَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ وَلا تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ.
2- غسل.
حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فرمودهاند: هر کس ماه رجب را درک کند و اول و وسط و آخر آن ماه را غسل نماید، از گناهان خود پاک میشود مانند روزى که از مادر متولد شده است.
3- زیارت امام حسین علیه السلام .
4- بعد از نماز مغرب بیست رکعت، یعنی 10 تا دو رکعتی نماز گزارده شود. تا خود، اهل، مال و اولادش محفوظ بماند و از عذاب قبر در پناه باشد.
5- بعد از نماز عشاء دو رکعت نماز گزارده شود بدین نحو:
در رکعت اول حمد و ألم نشرح یک مرتبه و توحید سه مرتبه و در رکعت دوم حمد و ألم نشرح و توحید و معوذتین خوانده شود و پس از سلام، سى مرتبه «لا إِلَهَ إِلا اللهُ» بگوید و سى مرتبه«صلوات» بفرستد تا حق تعالى گناهان او را بیامرزد مانند روزى که از مادر متولد شده است.
*روز اول رجب:
این روز، روز شریفى است و برای آن چند عمل ذکر شده است:
1- روزه .
روایت شده که حضرت نوح (علیه السلام) در این روز به کشتى سوار شد و به کسانى که همراه او بودند امر فرمود روزه بگیرند که هر کس این روز را روزه بگیرد، آتش جهنم یک سال از او دور شود .
2- غسل .
3- زیارت امام حسین علیه السلام.
از امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است که: هر کس امام حسین (علیه السلام) را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند او را بیامرزد. البته قابل ذکر است که زیارت از راه دور هم مورد قبول است ان شاء الله.
«برا آقا و فرجش و سلامتی رهبر و تمام خدمتگزارا و پدر و مادراو...ذعا کنیم...برا منم دعا کنید....یادتون نره»
تو به من خندیدی، و نمی دانستی،
من به چه دلهره ،از باغچه همسایه، سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید!!!
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
«که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت؟؟؟»
حالا بگذار تا منم بگویم که:
من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره ،از باغچه همسایه ،سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی، باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو، پاسخ عشق تو را ،خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست، به خاطر بسپارد ،گریه تلخ تو را...
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
«که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت؟؟؟»
گفتم : خدای من ، دقایقی بود در زندگانیم که ھوس می کردم سر سنگینم راکه پر از دغدغه های دیروز بود و ھراس فردا ،بر شانه ھای صبورت بگذارم و آرام برایت بگویم و بگریم ، در آن لحظات شانه ھای تو کجا بود ؟
گفت: عزیز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگی که در تمام لحظات بودنت بر من تکیه کرده بودی ، من آنی خود را از تو دریغ نکرده ام که تو اینگونه ھستی .
من ھمچون عاشقی که به معشوق خویش می نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .
گفتم : پس چرا راضی شدی من برای آن ھمه دلتنگی ، اینگونه زار بگریم ؟
گفت : عزیزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره ای است که قبل از آنکه فرود آید عروج می کند ،اشکھایت به من رسید
و من یکی یکی بر زنگارھای روحت ر یختم تا باز ھم از جنس نور باشی و از حوالی آسمان ، چرا که تنھا اینگونه می شود تا ھمیشه شاد بود .
گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگی بود که بر سر راھم گذاشته بودی ؟
گفت : >بارھا صدایت کردم ، آرام گفتم از این راه نرو که به جایی نمی رسی ، تو ھرگز گوش نکردی و آن سنگ بزرگ فریاد بلند من بود ،که عزیز از ھر چه ھست از این راه نرو که به ناکجاآباد ھم نخواھی رسید .
گفتم : پس چرا آن ھمه درد در دلم انباشتی ؟
گفت : روزیت دادم تا صدایم کنی ، چیزی نگفتی ، پناھت دادم تا صدایم کنی ، چیزی نگفتی ،
بارھا گل برایت فرستادم ، کلامی نگفتی ، می خواستم برایم بگویی .آخر تو بنده ی من بودی چاره ای نبود جز نزول درد که تو تنھا اینگونه شد که صدایم کردی .
گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدایت کردم درد را از دلم نراندی ؟
گفت : اول بار که گفتی خدا آنچنان به شوق آمدم که حیفم آمد بار دگر خدای تو را نشنوم ، تو باز گفتی خدا و من مشتاق تر برای شنیدن خدایی دیگر ، من اگر می دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار می کنی ھمان بار اول شفایت می دادم .
«گفتم :مھربانترین خدا ، دوست دارمت «...
>«گفت : عزیز تر از ھر چه ھست من دوست تر دارمت «...
«الهی إن خذلتنی فمن الذی ینصرنی »
«سلام به همه ی آدمای این یه مشت خاک تو عالم هستی؟؟؟؟»
یه شب خسته ساعت 22:27دقیقه رسیدم خونه... یه کمم خیلی گرسنه بودم...دیدم تی وی داره برنامه «دیروز، امروز،فردا» رو نشون میده،از قضا مهمون برنامه هم یکی بود که از صحبتاش خیلی خوشم میاد چون واقعأ پرمغذ حرف میزنن...«دکتر عباسی» معروفو میگم...
کیفمو گذاشتم جای همیشگیش«اصلأ منظورم این نیستا که انسان منظم و بسیار متشخصیما»...همون جوری با لباسام نشستم پای صحبتای دکتر عباسی...داشتم با دقت فراوان گوش میکردم که یه دفعه دکتر گفت:«ببینید مسئله ی (انترناسیونالیسم)...» من یه دفعه گفتم : جاااااااان؟؟؟این چی بود،که دکتر گفت؟؟؟؟هنوز تو حال و هوای «ایسم» قبلی بودم که یه دفعه یه «ایسم» دیگه خورد توی افکارم!!!!گفتم بابا دکتر بیخیال؟؟؟یه ذره سطحو بیار پایین....بعد از چند ثانیه یه زنگ خطری تو مخم به صدا در اومدکه: تو سطحتو ببر بالا خیر سرت خودتو دانشجوی پرمدعا و سیاسی میدونی...اون وقت یه دو تا «ایسم» بلد نیستی؟؟؟؟؟؟
افتدم دنبالشون و خانواده ی «ایسم»ی ها رو پیدا کردم،اوناهاشن اون پایین نشستن...نگاشون کن!!!!!!
«خدایی بخونم،پرینت بگیرم،همرام باشن»
«یه جمله آخره مطلب گذاشتم،حتمأ بخونیدش،بدجور میره رو مخ....»
«دائرة المعارف واژگان سیاسی»
ابسولوتیسم Absolutism : ابسولو به معنی مطلق و مقصود از ابولوتیسم حکومت مطلقه و ریاست یک نفر شخص مطلق العنان است بر جامعه. با توجه به این که در این آئین حقوق و قدرت زمامدار نامحدود است.
آپتی میسم Optimism : عقیده به خوش بینی و حسن ظن است.
اپورتونیسم Opportunism : مسلکی است که طرفدارانش به سرعت بر حسب تغییر وضع سیاسی یا تغییر رژیم یا زمامدار بنا به نفع شخصی تغییر عقیده میدهند.
اتوریتاریانیسم Authoritarianism : مسلک و سیستم حکومتی که در آن آزادی فردی تحت الشعاع قدرت و دولت قرار میگیرد.
اتوکراسی Autocracy : سیستم حکومتی را گویند که در آن تمام قدرتها در دست زمامدار باشد.
اریستوکراسی Aristocracy : حکومتی اشرافی که در آن قدرت و نظارت در دست کمی از اشراف باشد.
امپرالیسم Imperialism : عقیده و نظری است که هدفش بسط امپراطوری و توسعه قلمرو و حکومت بر دیگران است.
آنارشیسم Anarchism : هرج و مرج خواهی. مسلک آنارشیسم حکومت را تنها موجب بدبختی و مصیبت های اجتماعی میدانند.
انترناسیونالیسم Internationalism : در مقابل ناسیونالیسم است و عبارت است از اعتقاد به این که همکاری و معاونت ما بین ملتهای جهان موجب سعادت و برقراری صلح و آرامش حکومت جهانی است.
اندوستریالیسم Industrialism : یعنی صنعتی شدن زندگی انسان و رواج صنعت و کارخانه و ماشین و اهمیت دادن به صنعت.
اندیویدوالیسم Individualism : یعنی اصالت فرد. طبق این فلسفه باید اجازه داده شود که هر کس با اختیار آزاد برای خود فکر و کار کند.
اولترا اندیویدوالیسم Ultra Individualism : عقیده به فردیت افراطی است.
ایزولاسیونیسم Isolationism : اعتقاد به لزوم تبعیت از یک خط مشی و سیاست و کناره گیری علنی یک ملت از همکاری سیاسی و اقتصادی.
بالشویسم – Bolshevism : شیوه ایی خاص از مکتب مارکسیسم که طبق آن طبقه کارگر باید بوسیله گروه های محلی که پیرو انضباطی شدید از طرف دولت مرکزی باشند، هر چه زودتر قدرت سیاسی را به دست آورند.
بربریسم Barbarism : وحشی گری. توحش و حالت بدوی زندگانی جوامع اولیه و اقوام دور از تمدن.
بورژواسی Bourgeoisie : سرمایه داری. طبقه ثروتمند و سوداگر.
پاتریولیسم Patriotism : به معنی میهن پرستی است.
پارلمانتریسم Parlementairism : روشی است که در آن قوه مجریه خود مسئول قوه مقننه یعنی پارلمان می باشد.
پراگماتیسم Pragmatism : اصالت عمل و نقطه مقابل متا فیزیک است. پیشوای این مکتب ویلیام جیمز بود.
پروونسیالیسم Provinclism : عقیده و عدم تمرکز امور کشور در پایتخت و تقسیم مسئولیتهای هر بخش به متصدیان آن بخش.
پلوتوکراسی Plutocracy : نام سیستم حکومتی است که توسط ثروتمند ترین افراد یک جامعه اداره میشود.
پلورالیسم Pluralism : به معنی کثرت است. به فلسفه ای سیاسی اطلاق میشود که علاقه فرد نباید منحصر به پیوستگی سیاسی وی با دولت باشد، بلکه علاقه های دیگر نیز دارد مثل علاقه های مذهبی و اجتماعی.
تئوکراسی Theocracy : حکومتی را گویند که روسا و فرماندهان درجه اول آن پیشوایان روحانی و ارباب دین باشند. بعبارت دیگر حکومت مذهبی است.
ترادیسیونالیسم Traditionalism : اعتقاد به اصالت. سنت پرستی.
توتالیتاریونیسم Totalitarianism : به معنی حکومت جمعی است و حکومتی است که در کلیه شؤون زندگی فرد دخالت میکند و آنرا تنظیم و برای آن مقررات وضع میکند.
تیموکراسی Timocracy : این اصطلاح در مورد حکومتی بکار برده میشود که زمامدارانش تنها بخاطر شرف و بدست آوردن افتخار کار میکنند
دپارتمانتالیسم Departmentalism : حکومتی که به ایالات و استانها و بخش های کشور خود استقلال در امور داخلی خود دهد.
دسپوتیسم Despotism : حکومتی را گویند که پیرو حکومت مطلقه و خودکامگی و بدست زمامداری خودرای و مستبد اداره شود.
دگماتیسم Dogmatism : فلسفه جزمی. عقیده به اینکه باید کورکورانه از سنتها بدون پرسش پیروی کرد.
دیالکتیک Dialectique : مکالمه، مباحثه و جدل با روشن کردن مطلبی بوسیله مکالمه و تعقل مانند روش منطقی، منطق مکتب مارکس که بنام “ماتریالیسم دیالکتیک” مشهور است.
رادیکالیسم Radicalism : مکتبی است در سیاست که هواخواهان آن از اوضاع موجود ناراضی بوده و طالب تجدد نظر و در هم شکستن تمامی قوانین و نظامات می باشند.
راسیونالیسم Rationalism : فلسفه اصالت عقل، اعتقاد به برتری و تفوق عقل بر همه چیز.
رویالیسم Royalism : سلطنت طلبی، شیوه سلطنت طلبان در برابر جمهوری خواهان.
سکولاریسم Secularism : دنیا پرستی – اعتقاد به اصالت امور دنیوی و رد آنچه غیر آن است.
سندیکالیسم Syndicalism : مسلکی انقلابی است که هدفش بوسیله اتحادیه های کارگری دولت به انجام میرسد و دموکراسی پارلمانی را از طریق طغیان و هر نوع انقلابی واژگون میکند.
سوسیالیسمSocialism : مسلکی است که هدفش ایجاد و برپا کردن دسته جمعی جامعه است به نفع مردم بوسیله مالکیت دولت نسبت به کلیه یوسایل تولیدی اعم از صنعت و حمل و نقل و غیره کنترل آنها از طرف دولت است.
***ادامه دارند به امید خدا ادامه در مطلب بعدی...***
«ایشالله به کارتون بیاد،اگه زیاد بود ببخشید...ولی به نظر من ارزششو داره»
« اینم اون جمله که چند دقیقه پیش گفتم،میره روی مخ...»
«آخرین بازمانده ی دنیا ، در اتاقی نشسته بود ،که ،ناگهان ،دید ،صدای کوبیدن ،در ،می آید؟؟!!»