سلام به همه ی آدم های کره ی زمین...........
نمی دونم چی میخوام بنویسم ،این چند روزه خیلی درگیر بودم که اولین مطلبی که قرار توی این دنیای بزرگ(اینترنت) بذارم چه جوری باشه!!!!تا اینکه دلم بد گرفتو گفتم هرچه بادا باد...........به اذن مولای مهربانم بسم الله..........
یادم میاد اون زمونا که بچه تر بودم میشنیدم میگفتن مثلا فلان جا امام زمان(عج) اومده!!! پیش فلان بزرگ رفتن!!! و..........
بذارین با یه حیث درد دلمو بشنوید... امام صادق(ع): امام زمان در بین شماست ،در خانه های شما رفت و آمد دارد،بر روی فرشهای شما پا میگذارد...در بازار با شماها برخورد دارد(حدیث داریم که:وقتی آقا میاد ،همه میگن ااااااا این آقا چقدر آشناست؟؟؟؟)
استادمون میگفتن:از استاد امام و علامه طباطبایی پرسیدند:شما امام زمان رو دیدید ایشون گفتند اگه فردی توی روز امام زمانشو نبینه کور میشه..........حالا غرضم: ما هممون امام زمان رو دیدیم............به وجود نازنین خود حضرت صاحب(عج) قسم....
یه شعر بخونم براتون:(سرتونم دردآوردم): زبان حال امام زمان(عج) نسبت به محبینشون نه شیعیونشون:
بارها دیدم تو را در هر انجمن مست اغیار منی،غافل ز من
بارها شد بر تو کردم من سلام تو جواب من ندادی یک کلام
بارها با هر گناه و هر بدی آمدی بر روی من سیلی زدی
حالا بعضی از ما:آقا پس کی میایی؟؟؟؟///// بعضی دیگمون:آقا بد گیر کردم،کمکم کن؟؟؟////بعضی دیگمون:آقا کجایی پس؟؟؟
خداحافظیم با یه سئوال: خدایی من آقامو برا خودش میخوام یا برا اینکه کمک کارم باشه و.....این رسم عاشقی هست یا نه؟
رد پایش هم رفت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
